به گزارش ایسنا و به نقل از مدیکال اکسپرس، این حسگرهای سلولی تغییرات جزئی در فشارخون را تشخیص می‌دهند و بر این اساس میزان ترشح هورمون‌ها برای کنترل آن را تنظیم می‌کنند.
مدت‌هاست محققان می‌دانند که این سلول‌ها در سلول‌های خاصی از کلیه به نام “رنین” وجود دارند اما تاکنون هیچ کس قادر به یافتن آن‌ها نشده بود.
یافته‌های دکتر ماریا لوئیزا اس. سکویرا لوپز(Maria Luisa S. Sequeira-Lopez) و همکارانش از دانشگاه ویرجینیا به کشف محل قرارگیری این فشارسنج‌های طبیعی بدن و نحوه‌ی کار آن‌ها منجر شد.
محققان امیدوارند با کمک این یافته‌ها بتوانند درمان‌های جدیدی برای فشار خون ایجاد کنند.
احتمال وجود حسگرهای فشار خون در سلول‌های رنین اولین بار در سال ۱۹۵۷ مطرح شد.
این سلول‌ها زمان ترشح هورمون رنین را تعیین می‌کنند. این هورمون به تنظیم فشار خون کمک می‌کند. اگرچه دانشمندان در آن زمان به وجود فشارسنج‌های طبیعی بدن پی برده بودند اما محل قرارگیری آن‌ها در سلول‌های رنین مشخص نبود.
سکویرا-لوپز و گروهش رویکردی جدید برای حل این معمای ۶۰ ساله پیش گرفتند. آن‌ها با استفاده از مدل‌های آزمایشگاهی دریافتند که این حسگرها نوعی مبدل مکانیکی(mechanotransducer) هستند که درون سلول‌های رنین قرار دارند.
این فشارسنج‌های طبیعی بدن تغییرات فشار در خارج سلول را تشخیص می‌دهند و سپس برای تنظیم آن سیگنال‌های مکانیکی به هسته سلول منتقل می‌کنند. عملکرد آن‌ها مشابه کاری است که حلزون گوش انجام می‌دهد. حلزون گوش ارتعاشات صوتی را به تکانه‌های عصبی تبدیل کرده تا برای مغز قابل پردازش باشد.
محققان موفق به کشف نحوه‌ی عملکرد این فشارسنج‌ها شدند و دریافتند با اعمال فشار به سلول‌های آزمایشگاهی رنین، فعالیت ژن “Ren۱” کاهش می‌یابد.
محققان تفاوت میان عملکرد ژن‌ها در فشار بالا و فشار پایین را نیز با یکدیگر مقایسه کردند.
در نهایت زمانی که فشار خارج از سلول زیاد می‌شود تولید هورمون رنین کاهش می‌یابد و با کاهش فشار خون تولید این هورمون افزایش می‌یابد. این مکانسیم شگفت‌انگیز برای حفظ تعادل فشار خون بدن ضروری است و محققان پس از گذشت بیش از ۶۰ سال موفق به کشف نحوه‌ی عملکرد آن شده‌اند.
انتهای پیام
ثبت دیدگاه