با وجود ابعاد انسانی غم‌انگیز و نگران‌کننده اشاعه کرونا و پیامدهای اجتماعی و اقتصادی بزرگ آن، متأسفانه آمارهای منتشرشده توسط مقامات و دستگاه‌های مسئول چندان کمکی به درک دقیق‌تر از وضعیت جاری در کشور نمی‌کند.
۱- اگرچه در ماه‌های گذشته آمار روزانه مبتلایان جدید و فوتی‌های ناشی از کرونا منتشر می‌شود، اما اطلاعات تکمیلی به‌ویژه درباره میزان و تعداد کسانی که فوت آنها مشکوک به کروناست، منتشر نمی‌شود. با توجه به مراجعه‌نکردن گروهی از مبتلایان به مراکز درمانی یا انجام‌ندادن تست یا ناتوانی افراد محروم یا شهروندان در روستاهای دوردست برای مراجعه به مراکز درمانی، احتمالا شمار افراد مشکوک به کرونا که فوت می‌کنند رقم قابل توجهی است.
۲- آمار تفکیکی کرونا براساس استان، شهرستان و شهر و همچنین آمار مبتلایان و فوتی‌ها به تفکیک شهر و روستا و تفکیک جنسی یعنی مرد و زن و همچنین تفکیک گروه‌های سنی، تفکیک کسانی که واکسن تزریق کرده‌اند و کسانی که واکسن تزریق نکرده‌اند و نیز تفکیک فوتی‌ها و مبتلایان واکسن‌زده بر مبنای نوع واکسن از دیگر داده‌هایی است که انتشار آنها به کمک پزشکی اجتماعی و برنامه‌ریزان می‌آید.
۳- بی‌توجهی به انتشار آمار تفکیکی مبتلایان و فوتی‌ها گذشته از ایجاد اختلال در روند برنامه‌ریزی برای مقابله با گسترش ویروس، موجب تشدید بی‌اعتمادی به آمارهای رسمی منتشرشده توسط مسئولان می‌شود.
از آن مهم‌تر بیگانه تلقی‌کردن شهروندان و عدم انتشار و اطلاع‌رسانی آماری دقیق و تفکیکی براساس شاخص‌های مختلف موجب می‌شود تبلیغات و برنامه‌های آگاهی‌بخش و هشداردهنده کارکرد و اثرات لازم را در پی نداشته باشد و به این ترتیب چرخه ابتلا و فوتی‌ها استمرار بیشتری داشته باشد.
۴- یکی از نکات عجیب در حوزه‌های روستایی استفاده‌نکردن بیش از ۹۵ درصد روستاییان از ماسک و رعایت‌نکردن پروتکل‌های بهداشتی در مناسبات اجتماعی و نیز فعالیت‌های کشاورزی و دامداری است. بی‌توجهی به ارائه آمارهای تفکیکی و تمرکز تبلیغات بر حوزه‌های شهری موجب شده روستاییان کمتر خود را در معرض ویروس قلمداد کنند. انتشار آمارهای مستمر از میزان ابتلای روستاییان به ویروس و تمرکز تبلیغات و اطلاع‌رسانی در این زمینه به مهار جامع‌تر ویروس کمک می‌کند.
۲۳۳۰۲
ثبت دیدگاه