به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، ستاره شناسان دانشگاه سیدنی منبعی مرموز از سیگنال‌های رادیویی را کشف کرده‌اند. گزارشی در Science Alert نشان می‌دهد که تجزیه و تحلیل‌ها روی آن تاکنون نتوانسته است منبع این سیگنال را که “ASKAP J173608.2-321635” نامیده شده است، کشف کند.
در مقاله‌ای که در نسخه پیش‌چاپ پایگاه arXiv موجود است، محققان، این شیء اسرارآمیز را به عنوان یک منبع رادیویی بسیار قطبی شده و متغیر که در نزدیکی مرکز کهکشان راه شیری واقع شده است و هیچ گونه طول موج مشخصی ندارد، توصیف می‌کنند.
آنها می‌گویند: “ASKAP J173608.2-321635” ممکن است بخشی از کلاس جدیدی از اشیاء باشد که از طریق بررسی‌های تصویربرداری رادیویی کشف شده است.
محققان هنگام تجزیه و تحلیل داده‌های “آرایه کیلومتر مربع پسفایندر استرالیا”(ASKAP) که به طور خاص برای دریافت سیگنال‌های رادیویی از اعماق جهان طراحی شده است، منبع اسرارآمیزی از سیگنال‌های رادیویی را کشف کردند.
انفجارهای کوتاه امواج رادیویی که به عنوان “گذرای رادیویی” شناخته می‌شوند، اغلب وقایع نجومی غیرعادی را نشان می‌دهند. در واقع، هفته گذشته یک مطالعه نشان داد که منبع اسرارآمیز امواج رادیویی کشف شده در سال ۲۰۱۷ از یک ابرنواختر نارس که هرگز تاکنون دیده نشده بود و توسط یک سیاهچاله مجاور ایجاد شده بود، ناشی شده است.
اگرچه تجزیه و تحلیل بیشتر ممکن است نشان دهد که “ASKAP J173608.2-32163” در واقع یک شیء شناخته شده است، اما با این وجود نیز این داده‌های جدید ارائه شده توسط امواج رادیویی قوی می‌تواند اطلاعات زیادی را در مورد آن شیء نشان دهد.
محققان می‌گویند این شیء بسیار متغیر است، زیرا امواج رادیویی را تا چند هفته ساطع می‌کند و سپس ناگهان تا سه ماه ناپدید می‌شود.
“ASKAP J173608.2-32163” اولین بار در آوریل ۲۰۱۹ هنگامی که “ASKAP” آن را هنگام جستجوی گذرای رادیویی انتخاب کرد، مشاهده شد. بین آوریل ۲۰۱۹ و اوت ۲۰۲۰، این شیء ۱۳ بار دیده شد. همچنین بعداً توسط تلسکوپ رادیویی MeerKAT در آفریقای جنوبی در فوریه ۲۰۲۱ و توسط “آرایه فشرده تلسکوپ استرالیا”(ATCA) در آوریل ۲۰۲۱ شناسایی شد.
این منبع به طرز شگفت انگیزی گریزان است، زیرا در هیچ رصد اشعه ایکس و نزدیک به مادون قرمز یا در بایگانی داده‌های رادیویی قدیمی که توسط محققان دانشگاه سیدنی بررسی شده، مشاهده نشده است. این بدان معناست که نمی‌تواند یک ابرنواختر، یک تپ‌اختر یا یک ستاره درخشان باشد.
این شیء دارای برخی از ویژگی‌های مشترک با سیگنال‌های اسرار آمیزی است که در نزدیکی مرکز کهکشان موسوم به “گذرای رادیویی مرکز کهکشان”(GCRT)، مشاهده شده است. سه مورد از این موارد در اوایل دهه ۲۰۰۰ مشاهده شده و جامعه نجومی هنوز توضیحی برای این اجرام پیدا نکرده است.
محققان می‌گویند که مشاهدات آینده به درک بیشتری از میزان معمول بودن GCRT و اجرامی مانند ASKAP J173608.2-32163 کمک می‌کند. به گفته محققان، افزایش سرعت بررسی و مقایسه نتایج این جستجوها با سایر مناطق به آنها کمک می‌کند تا بفهمند که ASKAP J173608.2-321635 واقعاً چقدر منحصر به فرد است.
انتهای پیام
ثبت دیدگاه