ماهواره “STEREO-A” ناسا فیلمی از گذر دنبالهدار لئونارد از منظومه شمسی داخلی ثبت کرده است.
تلسکوپ فضایی هابل ناسا تور بزرگ منظومه شمسی بیرونی خود را به اتمام رسانده و تصاویر جالبی از چهار سیاره بزرگ این منظومه به زمین فرستاده است. در میان تصاویر هابل میتوان سیارات غولپیکر مشتری، زحل، اورانوس و نپتون را مشاهده کرد.
نزدیکترین دنیای بیگانه به منظومه شمسی ما که تنها ۴ سال نوری از ما فاصله دارد، ممکن است اقیانوسهایی مانند زمین داشته باشد.
محققان “موسسه علوم کارنگی” و “دانشگاه شیکاگو” در مطالعه اخیرشان اظهار کردهاند لایهای از یخ داغ و رسانای الکتریکی میتواند در ایجاد میدانهای مغناطیسی سیارات غول پیکر یخی مانند اورانوس و نپتون نقش داشته باشد.
ستارهشناسان میگویند منظومه شمسی ما احتمالا توسط یک تونل غولپیکر مغناطیسی احاطه شده است که فقط با امواج رادیویی قابل مشاهده است.
به گفتهی دانشمندان موسسه فناوری ماساچوست(MIT) شکافی مرموز در قرص پیشسیارهای(protoplanetary disk) منظومهی شمسی اولیه وجود داشته است.
اخترشناسان تصاویری از ۴۲ جرم بزرگ آسمانی در کمربند سیرکها میان مریخ و مشتری ثبت کردهاند که برخی از آنها ساختار و شمایل غیرمعمولی دارند.
ادعایی که به تازگی مطرح شده است حاکی از وجود شواهدی مبنی بر یک سیاره جدید به اندازه سیاره مریخ در منظومه شمسی است که اگر چنین باشد، احتمال دارد “سیاره نهم”(نپتون) یک شریک داشته باشد.
اخترشناسان با استفاده از دادههای حاصل از “بررسی انرژی تاریک” یا “رصدگر انرژی تاریک” که در سال ۲۰۱۳-۲۰۱۹ برای مطالعه نحوه گسترش جهان انجام شده بود، ۴۶۱ جسم فرا نپتونی را در منطقهای که پیشتر در منظومه شمسی کشف نشده بود، مشاهده کردند.
ارتقای “شبکه فضای عمیق” ناسا سیگنالهایی را به فراتر از منظومه شمسی ارسال میکند تا بتواند از “وویجر ۲” نیز فراتر رود.