سبحان یاری در گفت و گو با ایسنا، با بیان اینکه برای رسیدن به قهرمانی جهان سختی های زیادی متحمل شده، اظهار کرد: از یازده سالگی در دلِ کمبودهای سالنِ “سجاد” محله محروم کیهانشهر کرمانشاه کشتی را شروع کردم، اما تا ۱۶ سالگی به صورت حرفه ای به آن نپرداختم.
وی ادامه داد: شرایطم برای ادامه این رشته بسیار سخت بود و مثل خیلی از کشتی گیران دیگر نبودم که امکانات زیادی در اختیارم باشد، از نظر مالی، تغذیه ای، حریف تمرینی و حتی مربی وضعیت دشواری داشتم.
این آزادکار کرمانشاهی افزود: با وجود همه این سختی ها، همیشه در ذهن خودم قهرمانی جهان را ترسیم می کردم، اما هیچوقت آن را پیش کسی بازگو نمی کردم.
وی که در خانواده ای کشتی دوست بزرگ شده، ادامه داد: پدربزرگ مادریم از پهلوان بزرگ کرمانشاه بوده و پدرم هم مربی کشتی است، بنابراین برای ادامه راه مشوق زیادی داشتم، ولی مشکلات زیادی هم پیش رویم بود.
یاری تصریح کرد: آقایان محمدحسن محبی و احسان امینی از جمله کسانی بودند که طی سالهای گذشته بسیار کمکم کردند و بخشی از موفقیت‌هایم را مدیون این دو نفر هستم.
وی که علاوه بر مدال طلای اخیر مسابقات قهرمانی جوانان جهان، قهرمانی مسابقات آسیایی را هم در کارنامه ورزشی خود دارد، عنوان کرد: تا کمتر از دو ماه دیگر مسابقات امیدهای جهان برگزار می شود که مهمترین مسابقه ای است که پیش رو دارم و پس از آن اگر حمایت شوم، می توانم برای رده سنی بزرگسالان کشتی‌ام را ادامه دهم.
یاری ادامه داد: پس از مسابقات قهرمانی جهان بیشترین کمک ها و پاداش هایی که دریافت کردم از سوی مردم و خیرین بود و مسئولین هم فقط قول دادند.
وی تصریح کرد: چه در مسابقات آسیایی که مدال طلا گرفتم و چه در مسابقات قهرمانی جوانان جهان که اخیرا برگزار شد، از سوی مسئولین ورزش و جوانان هیچ حمایت خاصی ندیدم و گویا برایشان اصلا مهم نبود.
این کشتی گیر کرمانشاهی در خصوص برنامه اش برای حضور در مسابقات المپیک ۲۰۲۴ پاریس هم گفت: شرایطم طوری است که نمی توانم بصورت ۱۰۰ درصدی به المپیک فکر کنم، چراکه تداوم این راه هزینه های زیادی دارد و من هم از نظر مالی شرایط مناسبی ندارم.
انتهای پیام
ثبت دیدگاه