آهن یکی از اجزای مهم هموگلوبین است ، پروتئین موجود در گلبول های قرمز خون که اکسیژن را از ریه ها حمل می کند و آن را به سراسر بدن منتقل می کند.
۱. خستگی و فرسودگی شدید: یکی از رایج‌ترین نشانه‌های کمبود آهن است زیرا این بدان معناست که بدن در حمل اکسیژن به سلول‌های خود مشکل دارد بنابراین بر میزان انرژی تاثیر می‌گذارد. افرادی که آهن کافی در خون ندارند اغلب احساس کندی، ضعف و عدم‌توانایی در تمرکز می‌کنند.
۲. عفونت‌های مکرر: آهن در یک سیستم ایمنی سالم نقش اساسی دارد، بنابراین سطح کمتری از این ماده معدنی باعث حساسیت بیشتر فرد در برابر عفونت می‌شود. وقتی کسی دچار کمبود آهن است، گلبول‌های سفید خون نیز تولید نمی‌شوند و به دلیل عدم اکسیژن کافی در بدن، آنقدرها قوی نیست در نتیجه مستعد ابتلا به عفونت می‌شود.
۳. پوست رنگ پریده: هموگلوبین رنگ گلگون خود را به پوست می‌دهد، بنابراین سطوح پایین باعث بی‌رنگ شدن پوست می‌شود. تشخیص این مسئله در افرادی که رنگ روشن‌تری دارند آسان‌تر است، اما مهم نیست که رنگ پوست چیست، اگر ناحیه داخل پلک پایین از حد طبیعی روشن‌تر باشد، این ممکن است نشانه کمبود آهن باشد.
۴. متورم شدن زبان: تغییر زبان، از جمله درد یا تورم، می‌تواند نشانه کمبود آهن باشد. ترک‌های کنار دهان نیز در بین افراد با کمبود آهن شایع است.
۵. سندرم پای بی‌قرار: برخی افراد دچار کمبود آهن به سندرم پای بی‌قرار مبتلا می‌شوند، اختلالی که باعث می‌شود برای حرکت دادن پاها تمایل زیادی داشته باشید. این اشتیاق غالباً با احساس ناخوشایند و خزنده در پاها روبرو می‌شود که می‌تواند خواب را سخت کند.
۶. پیکا: افرادی که دچار فقر آهن هستند ممکن است هوس خوردن مواد غیر‌غذایی مانند خاک رس یا گچ را داشته باشند، بیماری که معروف به پیکا است. خوردن این مواد در واقع می‌تواند در جذب آهن اختلال ایجاد کند.
۷. ریزش مو: کمبود آهن، مخصوصا هنگامیکه به کم‌خونی تبدیل شود، می‌تواند باعث ریزش مو شود. از دست دادن روزانه حدود ۱۰۰ رشته مو طبیعی است. با این حال، اگر متوجه شدید ریزش مو بیش از حد است و دوباره رشد نمی‌کند، ممکن است نشانه کمبود آهن باشد.
مترجم: نرگس قاسمی پناه
منبع: everydayhealth
ثبت دیدگاه