به گزارش ایسنا و به نقل از تی ان، آسم شایع ترین بیماری مزمن ریوی است و علائم مختلفی دارد. از هر پنج فرد مبتلا به این بیماری، یک نفر دارای علائم مکرر و مداوم است که این موضوع نیزعملکرد ریه را به خطر می‌اندازد.
۵۰ درصد بیماران مبتلا به آسم دچار نوعی التهاب در ریه‌های خود هستند. این امضای ایمنی تولید دو مولکول سیگنالینگ ایمنی سیتوکین به نام‌های اینترلوکین -۴ (IL-۴) و اینترلوکین -۱۳ (IL-۱۳) را برعهده دارد که اینها به ترتیب در مراحل اولیه و آخر آسم وارد عمل می‌شوند.
محققان در این مطالعه به رهبری “لورن ربر” ، نویسنده ارشد بخش آنتی بادی در درمان و آسیب شناسی انستیتو پاستور، یک جفت واکسن طراحی کردند که هر یک از این سیتوکین‌ها را مورد هدف قرار می‌دهد. این واکسن‌ها “کینوئید” (kinoids) نامیده می‌شوند. کینوئیدها با ترکیب مولکول هدف با پروتئین حامل که آن را ایمن‌زا می کند ، بدن را قادر می‌سازند تا یک واکنش آنتی بادی پلی کلونال در برابر سیتوکین‌ها ایجاد کند. کینوئیدها قبلاً در برابر اینترفرون آلفا (IFNα) برای درمان لوپوس تولید شده‌اند.
در این مطالعه ربر و همکارانش ابتدا موش‌های مبتلا به آسم مزمن را واکسینه کردند. پس از واکسیناسیون، مقاومت ریه این موش‌ها در مقایسه با بدن موش‌هایی که به آنها نمک تزریق شده بود، به طور قابل توجهی افزایش یافت. این اثر در هنگام استفاده از واکسنهای جداگانه نیز مشاهده شد اما بیشترین تأثیر در هنگام استفاده از هر دو واکسن مشاهده شد.
تجزیه و تحلیل بیشتر نشان داد که تعداد آنتی بادی‌های ایمونوگلوبولین ئی که نقش مهمی در آسم آلرژیک دارند با سلول‌های ماستی که ایمونوگلوبولین ئی را در ریه‌ها پمپاژ می‌کنند با انجام واکسیناسیون کاهش می‌یابند. سلول ماست یا مَست (به آن ماستوسیت یا لابروسیت هم می گویند) یک سلول مهاجر از بافت همبند است که شامل ریزدانه (گرانول) های غنی از هیستامین و هپارین است که رنگ تیره دارند.
البته قبل از تایید توانایی بالقوه پلتفرم واکسن دوگانه، لازم است که تأثیر این یافته‌ها در مطالعات انسانی نیز تأیید شود.
یافته‌های این مطالعه در مجله ” Nature Communications” منتشر شده است.
انتهای پیام
ثبت دیدگاه